Հայոց լեզու

«Զատիկ» Մայրենիյի ֆլեշմ

Սովորողի անուն, ազգանուն  Թոմ Մնացականյան

Նախագծի մասնակիցներ *

Դպրոց

Արևելյան,Արևմտյան,Հարավային,Հյուսիսային

Հարավային

Դասարան

առաջին

երկրորդ

երրորդ

չորրորդ

Երրորդ

Подпись отсутствует
Մայրը որդուն ասաց որ Լավաշը գտնի իր ցանկացած աշխատանքը

Ինչպե՞ս հանկարծ լավաշը դարձավ կախարդական:

Подпись отсутствует
Լավաշը դարցավ կախարդական որովհետև ավազակը ուզում էր ուրիշի տանջանքով վաստակած լավաշը ուզում էր վերցնել իրեն:

Ի՞նչ խորհուրդ տվեց ալևորը պատանի Նաղաշին:

Подпись отсутствует

Ալևուորը ասաց որ ինքնել է գնացել բախտի ետեվից և մոլորվել և նա ասաց որ ինքը իր տաջանքով պիտի վաստակի ամենինձ որ չկորցնի:

2. Այս տեսքտերի նախադասությունները խառնված են: Կարդա՛ և պատասխանի դաշտում համարակալի՛ր դրանք: Ի՞նչ հասկացա՞ր, ի՞նչ են ուսուցանում առակները:

Գետնին ընկած հացի փշուրների վրա մի-մի հրեշտակ է կանգնած, և քանի որ մի ոտքի վրա կանգնելը դժվար է ու հոգնեցուցիչ, մարդիկ պետք է հրեշտակներին օգնության շտապեն, հացը գետնից վերցնեն ու մի բարձր տեղ դնեն:Ասում են, թե հենց մի փշուր հաց է ընկնում գետնին երկնքից, մեզ համար անտեսանելի մի հրեշտակ է իջնում և մի ոտքով հացի փշուրի վրա կանգնում, որ այն ոտնատակ չընկնի, չկեղտոտվի:

Подпись отсутствует
սա ուուցանում է որ չի կարելի հացը նետել գետնին:

Մի արդար ու հավատարիմ մարդ, հացը ափի մեջ առած, ուտելով ճանապարհ է գնում: Շատ է նեղվում, վշտանում, որ մեղք է գործել և, ուրիշ ճար չգտնելով, հետևյալ միջոցին է դիմում. գնում է մի քաղաք, աշխատանքի անցնում, շատ չարչարվում, քրտինք թափում ու կարողություն դիզում: Փնտրում է նա էս հացի կտորը, փնտրում, բայց այդպես էլ չի գտնում:Ինչպես է պատահում՝ ձեռից մի փշուր հաց հանկարծ գետնին է ընկնում ու կանաչ խոտերի մեջ կորչում: Վրան Աստծո տաճար է կառուցում և մեջն աղոթում, «մեղա հացիկ» ասում:Վաստակած միջոցներն առած՝ նա վերադառնում է այն հողակտորը, որտեղ կորցրել էր հացի փշուրը:3. Հորինի՛ր մեկական հանելուկ լավաշի, հացի, աղի մասին։

Ես հասկացա, որ պետք է հացը միշտ պահել:

Подпись отсутствует

Այն ինչն է ինչը, որ ցանում ես արտում լինում է ցուրեն ու ցորենից են պատրաստում:
Այն ինչն է ինչը, որ պատրստում են թոնրում:
Այն ինչն է ինչը, որ համ է տալիս կերակուրներին:

4. Շարունակի՛ր առած-ասացվածքները:

Подпись отсутствует
Անբանը հաց ուտելիս առողջ է, աշխատելիս հիվանդ :
Աշխատանքը սև է, իսկ հացը սպիտակ:
Բերան կա հաց չկա,հաց կա բերան չկա:
Ղարիբի հացը լեղի է իսկ ջուրը դառը:
Առանց հացի չի լինի աշխատել, իսկ առանց գինու չի լինի հանգիստ:

5. Իսկ դու լսե՞ս ես լավաշի մասին այս գեղեցիկ առասպելը;Ըստ առասպելի, երբ Գեղամի թոռ Արամը պատերազմում էր Ասորեստանի հզոր թագավոր Նաբուգոդոնոսորի հետ, Արամը հանկարծ գերի է ընկնում Ասորեստանի թագավորին: Եվ Նաբուգոդոնոսորը հրամայում է, որ Արամը պետք է 10 օր հաց չուտի, իսկ 11-րդ օրը նրանք պետք է աղեղնամարտի բռնվեին իրար հետ: Արքան խոստանում է բաց թողնել Արամին, եթե նա կարողանա հաղթել իրեն:Ամբողջ գիշեր մտորումների մեջ լինելուց հետո, Արամը Նաբուգոդոնոսորին խնդրում է, որ հայկական զորքից իր համար մի վահան բերեն: Արքան չի մերժում նրա խնդրանքը և սուրհանդակ է ուղարկում հայկական զորքի մոտ: Հայկական զորքը, գուշակելով, թե ինչ է ցանկանում իրենց արքան, վահանի կաղապարի տակ լավաշ են թաքցնում:Սակայն սուրհանդակները գլխի չեն ընկնում, որ վահանի տակ հնարավոր է հաց թաքցնել: Երբ վահանը հասցնում են Արամին, նա ասում է, որ այն այդքան էլ հարմար չէ և իրեն ուրիշ վահան է անհրաժեշտ: Եվ այսպես 10 օր շարունակ սուրհանդակները մեկ վահան և մեկ լավաշ են բերում Արամին:11-րդ օրն Արամը և Նաբուգոդոնոսորը դուրս են գալիս մենամարտելու: Ասորեստանի արքան վստահ էր, որ Արամը 10 օր հաց չուտելուց հետո ուժասպառ է եղել, և ինքը հեշտությամբ կարող է հաղթել նրան: Սակայն Արամին հաջողվում է հաղթել Նաբուգոդոնոսորին և վերադառնալ հայրենիք: Հայրենիք վերադառնալուց հետո, թագավորը հրամայում է, որ Հայաստանում բոլոր հացի տեսակները վերածվեն լավաշի:

5. Աղը լցրո՛ւ սեղանին, սկսի՛ր նկարել; Ստացված գեղեցիկ պատկերները լուսանկարի՛ր, լուսանկարները տեղադրի՛ր քո բլոգում, կիսվի՛ր հղումով այստեղ;Мой ответԱռաջադրանքները կազմեց Թամարա Մարիմյանը։ Կարող ես թողնել կարծիք կամ մեկնաբանություն։Мой ответОтправитьНикогда не используйте формы Google для передачи паролей.Компания Google не имеет никакого отношения к этому контенту. Сообщение о нарушении — Условия использования — Политика конфиденциальности Формы

Оставьте комментарий